Ένας άγνωστος άγιος στις αγιολογικές πηγές, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε ούτε τον τόπο της καταγωγής του, ούτε τα ονόματα των γονέων του, ούτε τη χρονολογική περίοδο, που έζησε, γίνεται γνωστός και καθιερώνεται στη συνείδηση των ορθοδόξων από την εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα στη Ρόδο.
Ο λόγος για τον Άγιο Φανούριο, τον λαοφιλή και νεοφανή αυτό άγιο της Εκκλησίας μας, του οποίου την εύρεση της εικόνας από τον Μητροπολίτη Ρόδου Νείλο, εορτάζουμε κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου. Η εικόνα αυτή έφερε την επιγραφή «Άγιος Φανούριος» και απεικόνιζε τον άγιο με στρατιωτική στολή περιστοιχιζόμενο από δώδεκα σκηνές του βίου του. Μετά τη Ρόδο η τιμή του νεοφανούς αυτού Αγίου της Εκκλησίας μας μεταφέρεται στην Κρήτη, όπου γίνεται ιδιαίτερα γνωστός μετά το θαύμα της απελευθέρωσης τριών Κρητικών ιεροδιακόνων από τους Αγαρηνούς, που τους συνέλαβαν αιχμάλωτους και τους μετέφεραν στη Ρόδο.
Τα δύο αυτά γεγονότα, δηλαδή η εύρεση της εικόνος του Αγίου στη Ρόδο και το θαύμα συνέβαλαν στην καθιέρωση της τιμής του όχι μόνο στη Ρόδο και την Κρήτη, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να συγκαταλέγεται ως ένας από τους πιο δημοφιλείς αγίους της Ορθοδοξίας.
Aπό την παρετυμολογία του ονόματος Φανούριος, που έχει να κάνει με το ρήμα φανερώνω, δημιουργήθηκε η μυθώδης αντίληψη, ότι ο Άγιος Φανούριος είναι ειδικός στην ανεύρεση των χαμένων αντικειμένων. Γι’ αυτό τον λόγο όσοι έχουν χάσει κάποιο αντικείμενο ή οι ανύπαντρες κοπέλες, που ψάχνουν να βρουν γαμπρό, φτιάχνουν μία πίτα, την επονομαζόμενη φανουρόπιτα, την οποία μοιράζουν επικαλούμενοι το όνομα του Αγίου. Στην πραγματικότητα όμως πουθενά στον βίο του Αγίου δεν έχουμε αναφορά για ανεύρεση χαμένων αντικειμένων ή για φανέρωση προσώπων ή για παρασκευή πίτας από τον Άγιο ή προς τιμήν του Αγίου. Παρόλα αυτά κατ’ οικονομία μπορούμε να αποδεχθούμε μέσα στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας την παρασκευή πίτας προς τιμήν του νεοφανούς Αγίου Φανουρίου από ευλάβεια στον Άγιο και μόνο, όπως κατά τον ίδιο τρόπο συνηθίζουμε να παρασκευάζουμε και να προσφέρουμε άρτους και κόλλυβα προς τιμήν των εορταζομένων αγίων. Γι’ αυτόν τον σκοπό άλλωστε υπάρχει και η σχετική ευχή της Εκκλησίας μας.
Κατά την παράδοση, η πίτα φτιάχνεται για να σωθεί η μητέρα του αγίου, η οποία ήταν μία σκληρή, αμαρτωλή γυναίκα. Γι’ αυτό τον λόγο ο Άγιος Φανούριος παρακάλεσε τους χριστιανούς να προσεύχονται για την ψυχή της και να φτιάχνουν πίτα για τη συγχώρησή της. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γράφει με αυτή την αφορμή ότι όποιος επικαλείται τον Άγιο Φανούριο πρέπει πάντα να λέει «Θεός σχωρέσ’ τη μητέρα του Αγίου Φανουρίου. Θεός σχωρέσ’ την».
Έτσι, στις 27 Αυγούστου που τιμάται ο Άγιος Φανούριος, συνηθίζεται οι νοικοκυρές να φτιάχνουν φανουρόπιτες, τις οποίες μοιράζουν στη γειτονιά αφού ευλογηθούν πρώτα από την εκκλησία. Με το πέρασμα των χρόνων, καθιερώθηκε να φτιάχνουμε φανουρόπιτα για να βρούμε κάτι που χάσαμε. Tα υλικά της, πρέπει να είναι 7 ή 9, καθώς οι συγκεκριμένοι αριθμοί ανήκουν στους λεγόμενους ιερούς αριθμούς, ήδη από την εποχή των Πυθαγορείων.
Και όπως συμβαίνει με όλα τα έθιμα, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν παραλλαγές της παράδοσης. Στην Κρήτη, την Κύπρο, τη Σκιάθο, τη Φλώρινα και άλλες περιοχές, η πίτα φτιάχνεται για να βρουν οι ανύπαντρες κόρες γαμπρό. Άλλοι πιστεύουν ότι φέρνει καλοτυχία και φωτίζει τον δρόμο της ζωής του καθενός. Λέγεται ακόμη ότι ο Άγιος Φανούριος προστατεύει τους αγρότες φανερώνοντας τα κλεμένα ζώα. Αν λοιπόν θέλετε να σας φανερώσει ο Άγιος Φανούριος το αγαπημένο σας κόσμημα που σας είχε δώσει η γιαγιά σας, να σας βγάλει από ένα αδιέξοδο, φτιάξτε μια φανουρόπιτα, ευλογήστε την στην εκκλησία και αναμείνατε για τα αποτελέσματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου