Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, "δίχως νόημα". Ξακουστά είναι εκείνα του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear), που το 1864 δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή με λίμερικ, με τον τίτλο The book of nonsense. Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη “ληρολόγημα”, συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο “Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά”.
Τα δικά μας λίμερικ - ληρολογήματα
Ήταν ένα αγόρι στην Ελλάδα
που του άρεσε πολύ η φασολάδα.
Κάθε μέρα έτρωγε μέλι
είχε ψαρέψει κι ένα χέλι.
Αυτό το λιχούδικο αγόρι στην Ελλάδα.
Ήταν μία γριά από την Καρδίτσα
που έτρωγε συνέχεια πίτσα.
Έπαιζε και λίγο πιάνο
στο Ιράν και το Μιλάνο.
Αυτή η γριά από την Καρδίτσα.
Ήταν ένα κορίτσι από την Τήνο
που ήξερε να παίζει μαντολίνο.
Φορούσε μία ροζ μπλούζα
και ο θείος της έπινε συνέχεια ούζα.
Αυτό το όμορφο κορίτσι από την Τήνο.
Ήταν μία κοπέλα από την Κάρπαθο
που ποτέ δεν έτρωγε άνηθο
και μια μέρα έσκασε στα γέλια
και κρατούσε δύο χέλια
αυτή η αστεία κοπέλα από την Κάρπαθο.
Αγγελική Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου